- impertio
- Impertio, impertis, impertiui, impertitum, impertire, actiuum: vel Impertior, deponens. Departir, Bailler, Impartir.\Calorem impertire. Cic. Donner chaleur.\Diem festum alicui impertire. Cic. Octroyer.\Dolorem suum alicui impertire. Cicero. Luy communiquer et dire sa tristesse, Se descouvrir à luy de son ennuy, Luy dire sa desconvenue.\Prudentiam suam ad salutem alicuius impertire. Cicero. Employer.\Salutem impertire. Cic. Saluer, Donner salut.\Impertit tibi multam salutem. Cic. Il te salue haultement, Il se recommande fort à toy.\Studium philosophiae impertire. Cic. S'addonner en partie à l'estude de philosophie.\Tempus alicui rei impertire. Cic. Employer une partie de son temps à quelque chose.\Aliquem honoribus impertire. Plaut. Honorer.\Sed cesso heram hoc malo impertire propere? Terentius. Mais que tarde je de faire scavoir ce mal ci à ma dame?\Aliquem osculo impertire. Sueton. Baiser.\Aliquem salute impertire. Terentius, - plurima salute Parmenonem Summum suum impertit Gnato. Gnato salue Parmeno.\At me imperti quod commentus es. Plautus. Communique moy, Dy moy ce que tu as controuvé.\Alteri de re aliqua impertire. Cic. Saepe idoneis hominibus, indigentibus, de re familiari impertiendum est. Il convient departir de noz biens à ceulx qui le valent et sont necessiteux, ou en necessité.
Dictionarium latinogallicum. 1552.